ngark

Bebeğim, geçmişte sana diğer insanlara davrandığım gibi davranamadığım için affet beni. Değiştik biliyorsun. Seni seviyorum.

Çok uzun oldu 4’te buralara uğramayalı.

Şiir yazmaya erken yaşta başladım, o yüzden imgelerde boğuldum; her şeyde sevgiden parçalar aradım. Anlatamadım kendimi, anlatamadığını anlamamıştır insan; anlayamadım.

5 sene önceden kalma bir arkadaşımla görüştüm birkaç gün önce. Zaman ikimizden de çok fazla şey götürmüş. Eskileri yâd ederken geceleri sessiz sokaklarda gezdikten sonra buraya gelip entry girdiğim günler canlandı gözümde.

Arkadaşlık konusunda vefalı birisi sayılmam, hayırsız arkadaşlardanmışım ben, arkadaşımla oturunca farkettim. Keskin ve dar sınırlı birisine dönüşmüşüm. Olmak istemediğim kişiyi anlatırdım hep, o da anlatırdı. ikimiz de olmak istemediğimiz kişiler olmuşuz. Yaşlar artık 30’a dayanmış, eski neşelerin kırıntısı bile mutlu etti bizleri.

10 sene önceki benle bugünkü ben karşılaşsa 10 sene önceki beni bir güzel döver sonra da görüşmemek üzere kalkıp giderdim. 5 sene önceki ben ile karşılaşsam öğrenecek çok şey var der oturur saatlerce dinlerdim. En çok da o günleri dinlerdim.

Hiçbir zaman tam anlamıyla mutsuz olmadım ben. Yapımda böyle bir şey yok, bir miktar Polyana bolca halı altına süpürmekle yoğrulmuş bir kişilik. Sadece 5 senedir bir isteğim var. Tüm duaları ettim bir türlü tutturamadım.

Zaman acımasız davranıyor insana. Olmasını istediklerini diletiyor önce insana. Sonra da geçmişten bir anı gösterip o zamana gitme isteğiyle olacağı dayatıyor. Gel de kızma zamana.

Bana hep hatayı kendinde aramak öğretildi. Çuvaldız işaret parmağım gibiydi, batıra batıra arsızı oldum. Öyle ya ne olursa olsun kişinin kendi kontrolündedir ve olumsuzluklarda tam sorumlu kişinin kendisidir. Bir soruya evet cevabını alamamak kişinin yetisizliğidir. iş hayatı tam da bunu öğretti bana.

Yine bir 4 ve ben bu hikayenin başladığı yerden yazıyorum tekrar buraya. 7 mi yoksa 8 sene mi oldu? Saymayı unutuyorum zaman geçtikçe. Nazımın “sen elmayı seviyorsun diye elma da seni sevecek değil ya!” Dediği yerdeyim, pardon “bir kurşun kalemim var, yaza yaza bir haftada bitirdim. Ona sorsan tümü ömrünün, bana sorsan mikroskobik bir zaman ölçüsü canım sende.” Dediği yerdeyim, karıştırdım. Bu dizeler böyle olmayabilir. Dedim ya zaman gibi anılar da girdi birbirine artık, yadsıyamadım.

Sözlük yazarlığı da bir miktar şiir yazmak gibi. imgelerin ardına saklıyoruz söyleyeceklerimizi. Gizlemekten açıkta bir şeyim kalmadı, bendimden başka.

Uzun zaman sonra saat yine 4. Okuyan çıkar mı? Sanmıyorum. Burası kendime ait hissettiğim tek başlık, ondan doldururum böyle arsızca. insan kendine ait hissettiği yerde rahattır, keyfini çıkartıyorum ben de.

Çok konuşan, sürekli konuşan, sadece kendini konuşan, boş konuşan, konuşmak için konuşan şeklinde türetilmekle beraber; bencil, egoist ve birçok insan tipi daha örnek verilebilir.

görsel
üzmeyin kendinizi, hiç kimse kendinizden daha önemli değil. gülümseyin lütfen.

Bugüne özel kendimi yazasım geldi.

Merhaba ben Merve. Kendimi bildim bileli çalışıyorum.
ilk defa 15 yaşında başladım çalışmaya. Yıl 99, lise 1'in yazı. bir yerde telefonlara bakıyorum öğlene kadar, 5 tl alıyorum.

Sonra, hafta sonu marketlerde tadım yaptırmaya başladım. Sigorta filan yok o zaman tabi. Standı çantasıyla taşıyorum, açıyorum. Ürünleri dizip dağıtıyorum. Akşam da topluyorum depoya geri taşıyorum. Gücüm kuvvetin yerinde, yolum uzun, gençliğim var. Shshbss

Fuarlarda çalıştım lise sondan üniversite sona kadar. Üniversitede sabah fuara, akşam başka işe giderdim. Arada da okula gidiyordum zaman kaldıkça shhshs.

Okul bitti. Benim bölümden mezun olanlara en kolay gelen öğretmenlikti. Bir dershanede staja başladım. Stajyerlere para verilmiyordu. Benim de paraya ihtiyacım vardı. Neyse dedim, bir başlayayım. Kayıt için velileri arıyorduk, yetenek testi yapacağız diye kayıt almaya çalışıyorduk. Hocalar 5 kişi arıyor, 2 kişi geliriz diyor. Ben 5 kişi arıyorum, komşusuna, akrabasına kadar davet edip 12 kişi getiriyorum. Dedim ki o zaman, Bence ben öğretmen olmayayım. * öğretmenlik kariyerim 20 gün sürdü.

Kurumsal hayata gelişim de bu 20 günün hemen akabinde oldu. Sadece 10 gün ara vererek 2007'den beri kesintisiz çalışıyorum.

Bu çalışma hayatının bir döneminde çocuk da dahil oldu hayatıma. (Tabi ki, kimse fazla mesai vermiyor bunun için * ) bir süredir ise, tek başına çalışıp çocuğuna tek başına bakan biri olarak biraz daha arttı iş yüküm. Buna da e kendin istemedin mi dedikleri için yardımsız devam ediyorum.

Demem o ki, emekse emek, azimse azim. Hiçbir şey altın tepsi ile gelmiyor önümüze. Kadın olunca daha mı zor? Kesinlikle daha zor.

Motivasyon geçici sevgili kız kardeşlerim. Bazen yükselir, bazen düşer. O yüzden motivasyona takılmadan disipline ve azime odaklanarak ilerleyin.

Herkese selam olsun.
Dünya emekçi kadınlar günümüz kutlu olsun.

bir entrysiyle gözümü açıp daha egoist ve anlayışsız olmamın beni daha çok koruyacağını gösterdiği için gönülden teşekkür ettiğim yazar. herhangi bir göndermede bulunmuyor, gerçekten de çok teşekkür ediyorum. sayesinde gözüm açıldı.

Onlarca senedir çevremdekilerden tek bir çözümünü gördüm. Herhangi bir şeye karşı sarsılmaz inanç gerekiyor. ister tanrıyı seçin, ister kendinizi, ister başka bir insanı. Varlıktan ziyade kavramlar ya da ideolojiler de olabilir. Yine uzattım. Sözün özü bir şeye iman etmeniz gerekiyor.

Kısaca yaşayıp, anın tadını çıkarıp bu Dünya'dan göçmeleri durumudur.

sonuçlar açıklanırken bayıldı denilen tiplemedir. tipik doğu karadenizli şark kurnazı. bizim karadenizi samsun ve sonrası olarak ayırmak lazım tamamına karadenizli denilince bunlar yüzünden biz de zan altında kalıyoruz..

finale kadar binbir türlü çakallık ile geldi ama finalde patladı. çok iyi oldu çok da güzel oldu. bundan önce bunun tayfadan elenen dombili dildo, ergen sergen, kabasakal ve yemeğinin içinde bim poşedi unutan hasan gibi bir diğer şark kurnazının yanına postaladı esra bunu da.

yeni yılda yüzünüz hep gülsün.

Cok zor bu aralar, yeniden tutunmak hayata… Bıraksalar koy vercem kendimi, ama sonra Düşünüyorum kızım var, eşim var, karnımda büyüyen bir oğlum var, annem, ailem var, ha gayret diyorum deniz!! güçlü olmalısın, sana ihtiyaçları var sevdiklerinin diyorum ve susuyorum.

Böyle sevilen insanlarda bambaşka bir parlaklık oluyor. Hani yüzü gözü ışıldayan bir insan görürseniz bilin ki ailesi, eşi, sevgilisi onu o olduğu için seviyordur.

Bir de koşulsuz sevgide domino etkisi var bana göre. Aileden böyle sevilen insan, sevginin tanımını bildiği için, çevresinde de hep çıkarsız sevenleri tutuyor.
Koşullu sevgiyle büyümüş insanlar ise, şartlı sevgileri garipsemiyor ve başka türlüsünü bilmediği için De kendisini çıkar ile sevenlere dur ya da hayır diyemiyor.

Evet, merve bu sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir freud'a dönüşmüş olarak buldu. Shshshh

Bugün bir kez daha tescil etmiştir.

Gs - fb takımlarımızın mac normunda düşündükleri ancak asıl ırk Türk kanı taşıdıkları ve ortak payda da buluştuklari cümle.

Herkese nasip olmaz asil kan!

Evet.

neredeyse her sabah, dünyayı fethederek, yüreğimiz aşka hasretle dolarak yola çıkarız; ardından birikimlerimiz çetin sınavlardan geçtiğinde, insanlara ve olaylara karıştığımızda, hiç farkına varmadan her şey küçülür ve kül yığınlarının arasında bir parça altın buluruz. işte hayat budur! hayat olduğu haliyle budur: büyük iddialar, küçük gerçeklikler...

vadideki zambak

daha çok zam daha çok adaletsizlik daha çok kan daha çok gözyaşıdır.

görsel

her sene biterken yenisinden iyi şeyler bekliyoruz ama her sene t....k geçer gibi daha da boka sarıyor. bu sene ters manyel deneyelim bakalım ne olacak.